ŞAİR BAHÇIVAN
Züleyhanın Yusufu ilk gördüğü demdeki
O ateşin bakışlarına ne oldu
Bilmem ki?
Mevsimler aniden değişmez
Çiçekler aniden solmaz
Solamaz ki.
Nerede o gönlümü kuşatan
O lâhutî ses?
Fezayı soluyan O yumuşak,
O sımsıcak nefes
Nasıl da birdenbire değişti
Birdenbire ne ola ki?
Dökülseydi yıldızları gökyüzünün
Kurusaydı o canım yaprakları çiçeklerin
Ve de
Çekilseydi suları tüm yeryüzünün
Şair Bahçıvan umursamazdı ki…
Besbelli,
Çılgın ecinniler düğünde
Karanlık ruhlar, yosunlaşmış kalpler
Alemde
Ve şair Bahçıvan çaresiz
Elemde.
Oysa şair Bahçıvan
Su, hava, toprak.
Velakin leylak
Bunu anlamaz,
Anlayamaz ki.
M. Siraç SUMAN 1980
